در کتاب امالى شیخ علیه الرحمه در حدیثى آمده چون شب زفاف فاطمه ع فرا رسید حضرت پیغمبر اکرم صلى علیه و آله و سلم شتر شهباء خود را در حالیکه آنرا مجهز بر و پوشى نموده بود آورده و بدخترش فاطمه فرمود بر ناقه نامبرده سوار شود پیغمبر زمام مهار ناقه را بدست سلمان داد و خود حضرتش از پشت سر ناقه را مى راند در بین راه صداى افتادن چیزى را شنید مشاهده فرمود دید جبرائیل و میکائیل با گروه بسیارى از فرشتگان هبوط به زمین نمودند پس پیغمبر از سر فرود آنان بزمین پرسید چه باعث شده که شما بزمین فرود آمدید عرض نمودند آمدیم تا بعنوان همراهى عروس عالیه مقام را به خانه داماد عالیقدر حضت على بن ابیطالب به بریم آنگاه جبرائیل و میکائیل با جمع ملائک و فرشتگان با خاتم پیغمبران حضرت محمد صلى الله علیه و آله تکبیر گویان بخانه امیر اهل ایمان على مرتضى علیه السلام آمدند و از آن زمان تکبیر گفتن در عروسى ها رایج و مرسوم گردیده است .
با اینکه دانستن این سر مانند سایر اسرار الهى در دسترس فهم و ادراک همه کس نیست مگر کسانیکه سر سپرده مقام نبوت و ولایت و سرمست صهباى عرفان و معرفت از میکده قرآن و عترت و تعلیم یافته مکتب اهل بیت عصمت و طهارت و معادن عرفان و حکمت محمد و آل اطهار (ع ) او که در حقیقت خز ان علم ذات احدیت جلت عظمته هستند و اگر مکتب ولایت کلیه مطلقه الهیه و دانشگاه لاهوتى آنها نبود اسرار و حقایق نسبت بعلوم ماوراء الطبیعه به هیچوجه براى بشر قابل ادراک نبود و بشر نمى توانست به عقل خود بآن برسد.
فى حدیث طویل قال ابو جعفر علیه الصلوه و السلام : (و الله یا جابر آنها ذالک الیوم (یعنى یوم القیامه الکبرى ) لتلتقط شیعتها و محبیها کما یلتقط الطیر الحب الردى فاذا صار شیعتها معها عند باب الجنته یلقى الله فى قلوبهم ان یلتفقوا فاذا التفقوا فیقول الله عزوجل یا احبائى ما التفاتکم و قد شفعت فیکم فاطمته بنت حبیبى : فیقولون یا رب احببنا ان یعرف قدرنا فى هذا الیوم : فیقول الله یا احبائى ارجعوا و انظروا من احبکم لحب فاطمته : انظروا من سقاکم شربته فى حب فاطمته انظروا من رد عنکم غیبته فى حب فاطمته : خذوا بیده و ادخلوا الجنته : قال ابو جعفر علیه السلام و الله لا یبقى فى الناس الاشاک او کافر او منافق الحدیث (از کتاب شریف بحار الانوار علامه مجلسى ره در ضمن حدیثى طولانى صادر از لسان حضرت امام باقر شکافنده علوم اولین و آخرین این چنین نقل شده است که حضرتش فرموده قسم بخدا اى جابر در روز قیامت و محشر کبرى حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها مانند پرنده اى که دانه را از بد جدا مى سازد آنحضرت (با شناختى که از شیعیان و محبان خود دارد آنان را (بلطف و عنایت از میان خلق در صحنه محشر برگرفته و از دوزخ نجات مى دهد.
هنگامیکه شیعیانش با آن حضرت نزدیک درب بهشت مى رسند خداوند بدلها و قلوب آنان القا مى کند که برگردید و توجه و التفات کنید همینکه برگشته و توجه مى کنند حق تعالى مى فرماید اى دوستان من چرا برگشته اید با اینکه من در بین شما فاطمه دختر حبیبم را شفیعه شما دوستانم تعیین کرده ام مى گویند پروردگارا دوست داریم در چنین روزى قدر و منزلت ما شناخته گردد.
آنگاه حق تعالى مى فرماید برگردید و به بینید چه کسى شما را بخاطر حب و دوستى فاطمه دوست داشته است بنگرید چه کسى شما را بخاطر حب و دوستى فاطمه اطعام کرده است و لباس پوشانیده است به بینید چه کسى شما را به خاطر حب و دوستى فاطمه یک بار به شربتى سیرآب نموده است نظر کنید چه کسى غیبتى را از شما بلحاظ حب و دوستى فاطمه برگردانده است شما موظف هستید دست ایشان را گرفته آنان داخل در بهشت نمائید: آنگاه دارد که حضرت امام باقر علیه السلام فرمود بخدا سوگند در بین مردم کسى نماند مگر آن که شاک و یا کافر و یا منافق باشد وگرنه باقى همه شان اجماعا داخل در بهشت مى شوند: واقعا چه قدر مایه سعادت و خوشبختى است که انسان نامش در عداد شیعیان و محبان ملکه ملک و ملکوت حضرت فاطمه زهرا صلوات علیها و على ابیها و بعلها و بینها در این جهان ثبت گردد تا در نشانه آخرت و جهان ابد مدت مشمول شفاعت زهراء اطهر دختر والاگهر پیغمبر که شفیعه محشر است و از شیعیان و محبان خود شفاعت مى فرماید واقع گردد: اللهم اجعلنا من شیعتها و محبیها. آمین :